Serwis opracowany przez:zjednoczenie.com: dynamiczne strony internetowe, portale i zaawansowane serwisy www system cms - system zarządzania treścią, publikacja w internecie, website management, content management system
english   kontakt   mapa serwisu
Polskie Forum Corporate Governance
  STRONA GŁÓWNA | WYDARZENIA | WARTO PRZECZYTAĆ | POLSKA | EUROPA | OPINIE PFCG | DLA SPONSORÓW | NOWOŚCI

 pfcg.org.pl 


Poznaj corporate governance
z właściwej strony


 

 

szukaj:

Patronat


Wydawca
Przeglądu Prawa Handlowego 

Szumański A. Pokrzywdzenie akcjonariusza oraz sprzeczność z dobrymi obyczajami jako przesłanki uchylenia uchwały walnego zgromadzenia spółki akcyjnej o przymusowym wykupie akcji, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2006

Mataczyński M. „Złote weto” w prawie polskim na tle ustawy z 3 czerwca 2005 r., PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2006

Chłopecki A. Publiczny obrót i instrumenty finansowe – redefiniowanie podstawowych pojęć prawa rynku kapitałowego, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2006

Glicz M. Obowiązki publikacyjne emitentów w zakresie informacji poufnych, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2006

Okolski J., Wajda D. Rządy większości a ochrona akcjonariuszy mniejszościowych, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2006

Bucholc M., Karasiewicz K. Kodeksy corporate governance w europejskim obrocie prawnym, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2003

Masny M. Zarządzanie ryzykiem jako wymóg corporate governance, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2002

Furtek M., Jurcewicz W. Corporate governance - ład korporacyjny w spółkach akcyjnych, PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2002

Karasek I., Wacławik A. Polski kodeks corporate governance - mechanizmy wdrażania i egzekwowania, PPH, Warszawa, 2002

Załączniki

Obowiązki publikacyjne emitentów w zakresie informacji poufnych - pełna wersja artykułu (PDF) otwórz plikwyślij plik e-mailem

Obowiązki publikacyjne emitentów w zakresie informacji poufnych

Glicz M.
PPH (pełna wersja artykułu), Warszawa, 2006

Przegląd Prawa Handlowego nr 10, 2005

Jedną z fundamentalnych zasad zorganizowanego obrotu papierami wartościowymi jest równy dostęp do informacji. Transparentność zmniejsza bowiem obciążające inwestorów ryzyko nieuzyskania informacji niezbędnych do podjęcia trafnej decyzji inwestycyjnej. Aby w możliwie jak najwyższym stopniu zagwarantować inwestorowi pozyskanie przejrzystych informacji w odpowiednim czasie, ustawodawca przewidział określone obowiązki publikacyjne. Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie najnowszych regulacji ustawowych w zakresie obowiązków publikacyjnych emitentów odnoszących się do wyselekcjonowanej kategorii informacji, jakimi są informacje poufne.

Wprowadzenie

Obowiązki informacyjne emitentów sformułowane zostały w szeregu przepisów ustawy z 29.07.2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzenia instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.[i] Systematyzacja obowiązków informacyjnych emitentów jest możliwa przy zastosowaniu różnorodnych kryteriów. Obowiązki informacyjne dotyczyć mogą wyłącznie samego prospektu, tak jak ma to miejsce w przypadku aneksów zawierających informacje o zdarzeniach i okolicznościach, które mogłyby w znaczący sposób wpłynąć na ocenę papieru wartościowego (art. 51 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej). Uzasadnieniem dla nałożenia tego rodzaju obowiązku jest umożliwienie inwestorowi dokonania oceny rzeczywistej sytuacji ekonomicznej emitenta, ponieważ prospekt zawiera dane na określony dzień jego zatwierdzenia, a sytuacja emitenta podlegać może ciągłym zmianom, co wpływa na prawdziwość danych. Podobną funkcję spełnia kategoria obowiązków w zakresie ujawniania informacji bieżących i okresowych (art. 56 ust. 1 pkt 2 ustawy o ofercie publicznej). We wtórnym obrocie papierami wartościowymi decyzje inwestycyjne opierają się bowiem również na informacjach przekazywanych przez emitentów periodycznie. Zakres treści bieżących i okresowych wyznaczają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 21.03.2005 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych.[ii] Całkowicie odrębną grupę stanowią natomiast obowiązki publikacyjne emitentów w zakresie informacji poufnych (art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy o ofercie publicznej).

Zakres pojęciowy „informacja poufna”

Definicja legalna informacji poufnej sformułowana została w przepisach ustawy z 29.07.2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.[iii] Zgodnie z art. 154 tej ustawy informacją poufną jest określona w sposób precyzyjny informacja dotycząca bezpośrednio lub pośrednio jednego lub kilku emitentów instrumentów finansowych, jednego lub kilku instrumentów finansowych, nabywania lub zbywania tych instrumentów, która nie została przekazana do publicznej wiadomości, a która po takim przekazaniu mogłaby w istotny sposób wpłynąć na cenę tych instrumentów lub na cenę powiązanych z nimi pochodnych instrumentów finansowych.[iv] 

Kryterium precyzyjności

Jednym z kryteriów uznania informacji za poufną jest jej precyzyjność. Informacja ma charakter precyzyjny, jeżeli wskazuje na okoliczności lub zdarzenia, które wystąpiły lub których wystąpienia można zasadnie oczekiwać (art. 154 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi). Informacja precyzyjna zatem to także informacja o zdarzeniach przyszłych.[v] Może więc obejmować sytuacje dotyczące planowanych strategii rozwoju emitenta, ale również podejmowanych przez emitenta działań nie zakończonych jeszcze konkretnym rezultatem. W tym ostatnim przypadku istotna jest jedynie przesłanka wystarczającego prawdopodobieństwa wystąpienia takiego zdarzenia w przyszłości. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy istnieją symptomy wskazujące na konkretny wynik takiego zdarzenia.[vi] Wątpliwości interpretacyjne wywołuje jednoczesne posłużenie się przez ustawodawcę w rozwinięciu definicji pojęciami „wartość” i „cena”.[vii]

O precyzyjności informacji decyduje również jej charakter. Informacja o zdarzeniach lub okolicznościach powinna bowiem umożliwić w wystarczającym stopniu dokonanie oceny jej wpływu na cenę instrumentu finansowego. Kryterium precyzyjności nie spełniają natomiast plotki.[viii] Jako informacji poufnej nie traktuje się również tworzonych na podstawie faktów powszechnie znanych prognoz na temat notowanych instrumentów finansowych.[ix]

Informacja dotycząca emitenta

Kolejną przesłanką uznania informacji za poufną jest wymóg, aby dotyczyła ona emitenta. Przepis art. 154 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi wymaga, aby informacja dotyczyła bezpośrednio lub pośrednio emitenta lub kilku emitentów. Informacje wtedy dotyczą bezpośrednio emitenta, jeżeli mają związek z jego działalnością albo dotyczą jego samego.[x] Treść takich informacji może obejmować np. zmiany przedmiotu działalności emitenta, zmiany w strukturze personalnej organów, zmiany polegające na zawieraniu szczególnych umów, wszelkie okoliczności związane z wartością jego pasywów lub aktywów.[xi] Natomiast informacje, które dotyczą emitenta tylko pośrednio, to np. dane gospodarcze, dane w zakresie rozwoju rynku kapitałowego, dane dotyczące poziomu inflacji czy bezrobocia, zmiany uregulowań prawnych, decyzje w zakresie polityki finansowej państwa. Pośrednio emitenta dotyczyć mogą również informacje poufne ujawniane przez innych emitentów.[xii] W takiej sytuacji istnieje ryzyko, że emitent zobowiązany do ujawnienia informacji pośrednio go dotyczącej może w ogóle nie wiedzieć o istnieniu tego rodzaju informacji. W tym kontekście nieuzasadnione wydawać się może objęcie zakresem informacji poufnej, a w rezultacie obowiązkiem ujawnienia, również informacji dotyczących emitenta tylko pośrednio.[xiii] Regulacje państw członkowskich Unii Europejskiej nakładają na emitenta jedynie obowiązek niezwłocznego ujawniania informacji poufnych bezpośrednio go dotyczących, pozostawiając poza zakresem obowiązku informacje dotyczące emitenta tylko pośrednio.[xiv] Dyrektywa o nadużyciach na rynku kapitałowym wymaga jedynie, aby państwa członkowskie uregulowały obowiązek możliwie szybkiego ujawniania przez emitentów informacji poufnych dotyczących ich bezpośrednio (art. 6 ust. 1 dyrektywy).W świetle powyższych argumentów problematyczne może okazać się zakwalifikowanie zachowań samego akcjonariatu emitenta, szczególnie jeżeli chodzi o akcjonariuszy strategicznych. Jako zasadne należy uznać poglądy, że zachowanie akcjonariuszy emitenta może zawierać się w zakresie informacji poufnej, jeżeli emitent posiada konkretne i pewne wiadomości co do planowanych zachowań akcjonariusza.[xv]

Pełna wersja artykułu w załączniku

Artkuł udostępniony dla użytkowników serwisu PFCG na podstawie umowy z Polskim Wydawnictwem Profesjonalnym


[i] DzU nr 184, poz. 1539 – dalej zwana w skrócie ustawą o ofercie publicznej. Ustawa wchodzi w życie po 30 dniach od jej ogłoszenia.

[ii] DzU nr 49, poz. 463. Zgodnie z art. 130 ustawy o ofercie publicznej akty wykonawcze wydane na podstawie uchylonej ustawy z 21.08.1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi zachowują ograniczoną w czasie moc prawną.

[iii] DzU nr 183, poz. 1538. Ustawa wchodzi w życie po 30 dniach od jej ogłoszenia.

[iv] Co do pojęcia instrumentu finansowego zob. A. Chłopecki, Instrumenty finansowe na rynku kapitałowym, PPH 2004/7, s. 16.

[v] Zob. K. Oplustil, P. Wiórek, Europejskie i polskie regulacje dotyczące informacji poufnych na rynku kapitałowym (cz. I), „Prawo Spółek” 2005/2, s. 3.

[vi] Zob. K. Oplustil, P. Wiórek, Europejskie..., s. 3.

[vii] Zob. M. Romanowski, Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Komentarz, Warszawa 2003, wyd. 2, s. 449. Regulacje większości państw europejskich posługują się pojęciem ceny. W ustawodawstwie angielskim występuje pojęcie price of any security. Dodatkowo regulacja angielska przewiduje, że wartość zawiera się w cenie instrumentu finansowego (Sec. 56 subs. 3 Criminal Justice Act 1993, c. 36). Podobnie art. 114 włoskiej Decreto Legislativo nr 58/98. Natomiast np. art. 48a austriackiej Börsegesetz tak jak art. 46 ust. 2 niderlandzkiej ustawy Wet toezicht effectenverkeer (T.K. 1994–1995, 23874, nr 7, ze zm.) odnosi się do pojęcia „kurs”. Regulacja niemiecka posługuje się natomiast pojęciem ceny giełdowej i ceny rynkowej (Börsen-Marktpreis).

[viii] Zob. pkt 20 Zaleceń Komitetu Europejskich Regulatorów Rynków Papierów Wartościowych CESR w sprawie aktów wykonawczych do dyrektywy o nadużyciach na rynku kapitałowym (CESR’s Advice on Level 2 Implementing Measure for the proposed Market Abuse Directive, December 2002, Ref: CESR/02.089d) –  dalej zalecenia CESR.

[ix] Art. 31 preambuły dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 28.01.2003 r. w sprawie wykorzystania informacji poufnych i manipulacji na rynku (Dz.Urz. WE L 96, s. 16); dalej zwana dyrektywą o nadużyciach.

[x] Por. K. Oplustil, P. Wiórek, Europejskie... s. 4.

[xi] Pkt 29 i nast. Zaleceń CESR; zob. także K. Oplustil, P. Wiórek, Europejskie..., s. 4.

[xii] Przykładem takiej sytuacji są informacje bezpośrednio dotyczące konkurentów emitenta i ujawniane przez nich samych. Mogą one wpływać na sytuację emitenta, np. poprzez wzrost sprzedaży, ale jego samego dotyczą tylko pośrednio.

[xiii] Zob. K. Oplustil, P. Wiórek, Europejskie... s. 4.

[xiv] Tak np. art. 15 niemieckiej Gesetz über den Wertpapierhandel vom 26. Juli 1994 r. (BGBl vom 17.03.1998 r., I S. 2708 ze zm.), art. 48d austriackiej Börsegesetz vom 8. November 1989 r. (BGBl. 555/1989) czy posługujący się zwrotem „w sferze emitenta” art. 114 włoskiego Decreto Legislativo nr 58/98 (G.U. n. 71, 26.3. 1998 ze zm.).

[xv] Zob. M. Romanowski, Prawo..., s. 454; K. Oplustil, Europejskie i polskie regulacje dotyczące informacji poufnych na rynku kapitałowym (cz. II), „Prawo Spółek” 2005/3, s. 17.

  zjednoczenie.com